“We moesten verplicht terug naar START”

“Meteen de ochtend na de brand dacht ik: Wat hebben we nog? Wat kunnen we nog?”

Wanneer we op een mooie winterdag aankomen bij Nosjuh’s catering, is de lucht blauw en schijnt het zonnetje mooi op een blinkend nieuw pand. Een prachtig aangezicht in de polder. Anderhalf jaar geleden stond het gebouw, waarin het bedrijf van Arnaud en Sanne gevestigd is, volledig in brand. Dankzij de brandweer en een gunstige wind konden zowel het woonhuis, de naastliggende schuur als het huis van de ouders van Sanne achter het pand worden gered. Helaas ging het pand waarin Nosjuh’s Catering zelf gevestigd was, inclusief de inventaris, letterlijk volledig op in rook.

Twee jaar later heten Arnaud en Sanne ons trots welkom in het nieuwe pand. In de personeelsruimte kijken we samen met hen en Han Kaasjager, de tussenpersoon, terug op een roerige tijd. Dankzij hun ondernemersdrift en meer dan hard werken, staat er nu een nieuw pand, werken ze met een nieuwe inventaris en loopt het bedrijf als nooit te voren. Maar dit ging zeker niet vanzelf en als we ze vragen naar de afgelopen twee jaar antwoorden Arnaud en Sanne dan ook in koor: ‘Heftig’.

Beiden lichten ze toe: “Afgelopen twee jaar was heftig. Echt een rollercoaster. Je weet na een brand niet waarin je terechtkomt en waar je eindigt”. Tussenpersoon Han zegt hierover: “Deze mensen hebben goed gehandeld en gingen als echte ondernemers meteen na de brand aan de slag om er nog wat van te maken. Zij gingen meteen in de overlevingsmodus.” En tegen Arnaud en Sanne: “Jullie moesten verplicht terug naar nul en vandaaruit moesten jullie alles opnieuw opbouwen. Maar jullie hebben je schouders eronder gezet, zijn doorgegaan met wat er nog was en hebben het moment aangegrepen om vervroegd na te denken over de toekomst”.

De eerste 24 uur na de brand

De eerste 24 uur na de brand was meer dan hectisch. Arnaud en Sanne hebben zo snel mogelijk de klanten gebeld die dat weekend een feest hadden, om te zeggen dat zij de catering vanwege de brand niet konden doen. Vervolgens hebben ze via veel collega’s en slagerijen geprobeerd iedereen aan alternatieve aanbieders te helpen zodat hun klanten wel door konden. En toen moesten ze vervolgens zelf door met wat ze nog hadden. Arnaud vertelt hierover: “Meteen de ochtend na de brand dacht ik: Wat hebben we nog? Wat kunnen we nog? En dat gaan we nu dan ook gewoon doen. We gaan kijken hoe we de komende maanden kunnen overleven. Er was niets meer. Ik moest echt gewoon beginnen met het kopen van een snijplank en een mes om weer aan de slag te kunnen. Naast het schaderegelen en het opnieuw opbouwen van het bedrijf, waren we al weer vol aan de slag met dit ‘alternatieve‘ bedrijf. Daarmee hebben we de situatie misschien nog wel moeilijker gemaakt, dan dat deze eigenlijk al was en onszelf extra uitdagingen gegeven. We gingen terug naar ‘Start’ en zijn van daaruit plannen gaan maken. Het verschil was dat we nu dan ook ‘verplicht’ al verder over de toekomst moesten gaan na denken. We hebben dus ook beslissingen genomen over herbouw en herinvesteringen, die we anders pas over een paar jaar hadden gedaan. Daarom wilden we eigenlijk ook zo snel mogelijk de schade regelen en weten waar we recht op hadden.“

En ook al staat er nu een prachtig nieuw pand en zijn Arnaud en Sanne door alle herinvesteringen alvast voorbereid op de groei die ze de komende jaren verwachten, zouden ze liever de brand niet hebben gehad. Sanne: “Het was goed zoals het was. We hadden een pand, een mooie keuken,  een goed lopend bedrijf en we waren erg tevreden met hoe het was. En dan te bedenken wat we afgelopen 1,5 jaar na de brand hebben moeten doorstaan… zoveel regelwerk, zoveel emoties, financiële beslissingen, zoveel impact voor onszelf en het personeel; daar weegt dit nieuwe pand écht niet tegenop…Mensen die nog nooit brand hebben gehad, staan daar vaak niet bij stil. Die zien alleen het nieuwe pand, maar niet de investeringen, het geregel en destress die we na de brand hebben gehad.”

Niet meteen een contra-expert

Coolen Expertise heeft Nosjuh’s bijgestaan als contra-expert tijdens het schaderegelingstraject. Op de vraag of ze meteen overtuigd waren om een contra-expert in te schakelen is het antwoord; Nee. “Direct na de brand kwamen er meteen allemaal mensen over de vloer, er gingen mensen bellen, de pers stond ineens op de stoep, Salvage begon meteen met allerlei dingen te regelen… Je hebt nog nooit zoiets meegemaakt en je weet er niets vanaf. Dus je weet ook niet wie je moet geloven of naar wie je moet luisteren. Tussen al die vele telefoontjes belden ook mensen die zelf ooit brand hadden gehad, om te adviseren echt Coolen Expertise in te schakelen. De experts namens de verzekeraar waren terughoudend om een contra-expert in te schakelen, waarvan ik achteraf begrijp dat ze dat gezegd hebben voor de verzekeraar. Maar op dat moment weet je zelf echt niet meer wie je moet geloven en hebben we het toch eerst bij Han (tussenpersoon) gecheckt of we het moesten doen. En die zei meteen’Doen!’”

Han vult daarop aan: “Als tussenpersoon kunnen wij dit zelf niet doen. Wij kunnen niet twee petten op hebben. Dus voor ons was het altijd wel duidelijk dat er een contra-expert nodig was. Coolen Expertise is er voor jullie (verzekerden), de experts zijn er voor de verzekeraar en wij als tussenpersoon zitten daar tussenin. Daarnaast was dit een grote brand met complexe verhoudingen tussen zakelijk en privé, dan is het nog belangrijker dat er een contra-expert met je meekijkt en je begeleidt”.

Trots

Op de vraag of Arnaud en Sanne aan anderen met brand nu wel een contra-expert zouden aandragen, knikken ze instemmend. Arnaud: “Achteraf zou ik altijd aanraden om een contra-expert in te schakelen. Jullie staan als enige echt aan onze kant. Tegen jullie kunnen we alles zeggen, zonder rekening te houden met verschillende belangen. Je komt in een wereld terecht die je zelf niet kent en hierdoor in het schadeproces ook zelf niet aan belangrijke dingen denkt. Iedereen heeft zijn eigen discipline, dan is het belangrijk dat je je laat begeleiden door iemand die er verstand van heeft.”

Na het gesprek en de koffie lopen we met z’n allen nog een rondje door het nieuwe pand. Trots lopen Arnaud en Sanne voorop en laten alles zien. Enkele medewerkers die nog druk aan het schoonmaken zijn, zeggen: “Het is mooi geworden hè…”

Achter het pand staat op een aanhanger de prachtige foodtruck die ze met behulp van omstanders hebben kunnen redden tijdens de brand. Terwijl we hem bewonderen, halen ze herinneringen op van het moment van de brand en hoe blij ze zijn dat deze in ieder geval gered is. Dan wil de vader van Sanne (die ook werkzaam is bij het bedrijf en achter het pand woont) iets laten zien. “Hier moet je maar eens een foto van maken…” En hij wijst naar een thermometer die op zijn huis vlak achter het bedrijfspand staat. De thermometer is als gevolg van de hitte van de brand bijna helemaal weggesmolten en werkt niet meer. Toch laten ze hem hangen. Als een bijzondere herinnering aan een meer dan heftige tijd. Maar ook een periode waarin Arnaud en Sanne hun ondernemerskracht optimaal hebben ingezet en hierdoor staan waar ze nu staan. Met de verbrande thermometer als stille getuige kunnen zij meer dan trots zijn op wat ze hebben neergezet!